Mens en hond: waar vond de domesticatie plaats?

Mens en hond: waar vond de domesticatie plaats?
De speciale relatie van mens en hond is millennia geleden opgebouwd doormiddel van het proces van domesticatie van wolven. Wat begon als sporadische ontmoetingen tussen de mens en de wolf liep uit tot een ware collaboratie met gezamenlijke overleving als doel. Het is een fascinerende puzzel waar nog enkele stukjes van ontbreken gezien het nog niet bekend is waar domesticatie is begonnen. Dit is het onderwerp van een recent onderzoek. 

De ontmoeting van mens en hond: waar gebeurde dit?

Om definitief de plaats aan te wijzen waar de cruciale ontmoeting tussen mens en hond heeft plaatsgevonden hebben geleerden aan Cornell University in Ithaca, New York, onderzoek uitgevoerd dat een recent gepubliceerd is in het wetenschappelijke tijdschrift Pnas. Het onderwerp van het onderzoek waren zogenaamde village dogs, zwerfhonden die in de eeuwenlang ongeremd hebben kunnen voortplanten. Er werden genetische monsters van 549 honden uit 38 landen onderzocht en er werd DNA monsters afgenomen van 4.676 honden van 161 pure en gemixte rassen, in de test werden ook de geërfde chromosomen van de ouders bekeken. Doormiddel van 185.805 dominantie genen hebben geleerden de route gereconstrueerd die de gedomesticeerde hond heeft afgelegd en is gezonnen in een gebied tussen Nepal en Mongolië. Vervolgens is de gedomesticeerde hond zich gaan verspreiden in India en in Zuidwest en Oost Azië. Een interessant resultaat dat theorieën uit onderzoeken in het verleden flankeert en de ontmoeting in niet langer in Europa maar in het zuiden van China plaatst. 

Wolf en mens, een relatie uit de oudheid

We moeten niet vergeten dat het eerste contact plaatsvond tussen de mens en de wolf. De wolf benaderde de mens om samen te werken bij het jagen met het idee, voor wat hoort wat: de wolven hadden een eigen voorraad aan voedsel terwijl de mens werd beschermd tegen carnivoren door de aanwezigheid van de wolven. Kunnen we hier spreken van opportunisme? In de woorden van biologen heet dit commensalisme, een vorm van symbiose waarin een diersoort voordelen behaald uit een situatie terwijl het de andere hier geen last van ondervind. Een situatie die erg verschilt van het hedendaagse concept van de mens-hond relatie die ons opnieuw leert dat de hond en de wolf, ondanks de bekende verschillen, toch veel overeenkomsten hebben.