Naar aanleiding van onze blog over Identificatie en Registratie (I& R) hebben we Dr. Sven Huether, expert op het gebied van elektronische identificatie van dieren, geïnterviewd om de meeste gestelde vragen over I&R te beantwoorden.
Wat is een transponder en waarvoor wordt het gebruikt?
Een transponder is een apparaat dat wordt ingebracht onder de huid van een dier en voorzien is van de microchip, het unieke nummer van het dier en een antenne die de radiogolven ontvangt. De transponder is ingekapseld in bioglas voor bescherming en wordt op een standaard plek onder de huid, aan de achterkant of linkerkant van de nek geïnjecteerd. Het duurt ongeveer drie weken voordat de dunne lagen bindweefsel zich rond het implantaat vormen en op zijn plaats houden. Het identificeren van een dier met een transponder wordt chippen genoemd.
Wat is de ideale leeftijd om een kat of hond te laten chippen (Identificatie)?
Dit is niet zozeer een kwestie van leeftijd, maar eerder een kwestie van gewicht. In principe zou je een dier op de dag na zijn/haar geboorte naar de dierenarts kunnen brengen en laten chippen. Het meest geschikte moment is wanneer je hem/haar naar de dierenarts brengt voor de allereerste vaccinatie.Wat belangrijker is, is te onthouden dat de transponder ongeveer drie weken nodig heeft om zich in het weefsel te nestelen en dat het absoluut noodzakelijk is om ervoor te zorgen dat het dier in die periode kalm blijft. Vergeet niet dat het dier ook moet worden geregistreerd, bij voorkeur in een
database die lid is van Europetnet.
Het microchipnummer of het identificatienummer van het dier kan worden gelezen door het lichaam van het dier te scannen - hoe werkt dit?
De transponder met de microchip maakt gebruik van radiofrequentie-identificatie (RFID) technologie, wat betekent dat het radiogolven gebruikt om informatie te verzenden. Deze technologie slaat de gegevens op de microchip op en gebruikt elektromagnetische kracht om de opgeslagen informatie naar een apparaat te versturen dat het kan detecteren en interpreteren. Wanneer een specifiek type lezer dicht bij de transponder wordt gehouden, kan het de gegevens vinden en uitlezen.
Het nummer van de microchip wordt geregistreerd in een database om de identiteit van het dier aan te tonen en om de relatie tussen dier en eigenaar vast te stellen - is de microchip ontworpen om een leven lang mee te gaan?
Allereerst is het de verantwoordelijkheid van de eigenaar om het nummer op de microchip te registreren. De gegevens die op de chip zijn opgeslagen, kunnen achteraf niet worden gewijzigd, maar de registratiegegevens in de database, zoals een adreswijziging enzovoort, wel. Daarom is het belangrijk om het dier te registreren en te chippen. En ja, zodra de transponder op het weefsel van het dier is bevestigd, blijft het daar een leven lang zitten.
Verwacht je nieuwe ontwikkelingen op het gebied van transpondertechnologie?
Ik verwacht geen grote verbeteringen, maar er is een voortdurende discussie over het standaardiseren van de technologie waardoor meer gegevens aan de transponder kunnen worden toegevoegd, zoals het geslacht, de geboortedatum en de eerste registratiegegevens.
Transponders worden geproduceerd door verschillende bedrijven, hoe kunnen katten- of hondenbezitters ervoor zorgen dat hun dierenarts de nieuwste en beste transponder gebruikt?
Transponders zijn onderworpen aan strikte voorschriften en het is mogelijk om te controleren of ze voldoen aan de ISO-voorschriften via websites zoals
www.dvc.services. Als je het 15-cijferige nummer intypt, wordt gecontroleerd of de ISO-normen zijn doorgegeven en de fabrikant bekend is.
Waar kunnen mensen een gevonden kat of hond naar toe brengen?
Elke dierenartspraktijk of kliniek heeft over het algemeen minstens één lezer in bezit. Hetzelfde geldt voor dierenasiels en bepaalde dierenbeschermingsorganisaties. En zelfs de politie op sommige plaatsen.
Sven Huether
Sven Huether studeerde diergeneeskunde en werkt al 30 jaar op het gebied van elektronische identificatie van dieren. Hij is sinds 2004 de officiële vertegenwoordiger voor Duitsland in de ISO-commissies en werkt ook op het gebied van dierenwelzijn. Hij werkt momenteel samen met de Duitse NGO TASSO, de grootste Europese private I&R-database en dierenwelzijnsorganisatie. Zijn specialisatie is het geven van advies over de implementatie van alle ISO-procedures voor de regulering van een nationaal identificatiesysteem dat fraudebestendig is en de traceerbaarheid garandeert.