Woorden moeten informeren en motiveren, in plaats van mensen in verwarring te brengen!
Daarom willen wij je voorzien van alle relevante feiten die je nodig hebt om je ervan te verzekeren dat je alles weet wat je weten moet om een geïnformeerde beslissing te nemen als je voedsel koopt voor je huisdier.
A) HOE INGREDIËNTEN WORDEN GECLASSIFICEERD
EU Verordening 1069/2009 artikel 10 - paragraaf a) benoemt de delen van geslachte dieren die van origine geschikt zijn voor menselijke consumptie – Almo Nature duidt dit aan als ‘HFC'.
EU Verordening 1069/2009 artikel 10 - paragraaf b
)
i en verder
bevat een kwalitatieve schaal van delen van geslachte dieren die van origine
niet geschikt zijn voor menselijke consumptie
– Almo Nature duidt dit vlees aan als ‘PFC'.
B) HOE EEN LABEL VOOR HONDEN- OF KATTENBROKKEN (DROOGVOER) OPGESTELD MOET ZIJN OM AAN DE WET TE VOLDOEN
Samenstelling:
dit benoemt, in afnemende volgorde, alle ingrediënten in het recept: vlees, rijst, groenten, etc. Ingrediënten kunnen individueel of in categorieën worden opgesomd.
Analytische samenstelling:
deze lijst laat de voedingswaarde-analyse van het bereide product zien, met de hoeveelheid eiwitten, vezels, olien en vetten etc. De lijst met de analytische samenstelling is slechts een
index van kwantiteit, niet kwaliteit
!
C) HOE DE LIJST INGREDIENTEN KAN WORDEN AANGEDUID CONFORM DE VERORDENINGEN
Er zijn twee manieren om de lijst ingrediënten aan te duiden:
- per ingrediënt:
elk ingrediënt wordt genoemd, zoals kip, rijst, aardappelen etc.
- per categorie:
een categorie wordt gebruikt voor alle
vleesingrediënten, een categorie voor alle granen etc. Een dergelijk label moet de definities gebruiken volgens Richtlijn 82/475. De categorie vlees bijvoorbeeld wordt aangeduid als “vlees en dierlijke derivaten" omdat het verschillende soorten vlees en
niet-vleesachtige delen
bevat, zoals lever, hart etc. Het woord “derivativen" verwijst niet naar afvalonderdelen, het is simpelweg een wettelijke definitie.
Het is belangrijker bij het lezen van de SAMENSTELLING de
fysieke staat van de ingrediënten te begrijpen
.
Is bijvoorbeeld het vlees in het recept Vers Vlees, Gedroogd Vlees of Vleesmeel
?
D) WAAROM HET BEOORDELEN VAN DE KWALITEIT VAN EEN RECEPT AAN DE HAND VAN HET AANDEEL KOOLHYDRATEN EEN VERGISSING IS
Het is vandaag de dag een trend om de kwaliteit van brokken (droogvoer) te evalueren op basis van de foutieve aanname: hoe hoger het aandeel koolhydraten, des te lager de kwaliteit van het product. Dat is niet noodzakelijkerwijs het geval.
Het aandeel koolhydraten wordt met de volgende formule berekend:
100% - (Analytische bestanddelen
als
%
eiwitten + %vezels + %olien en vetten + %as + %vocht) =
Koolhydraten
Met deze formule is het eenvoudig te begrijpen dat het percentage koolhydraten in een product niet alleen direct gerelateerd is aan het percentage eiwitten maar ook afhangt van vier andere variabelen – vocht, vezels, oliën en vetten en as.
Maar wat mensen niet beseffen is dat het percentage koolhydraten kan worden verlaagd (gemanipuleerd) door water toe te voegen, of oliën en vetten, eiwitten etc. soms voorbij de aanbevolen limiet/werkelijke behoeften van het dier. In dat geval is een lager percentage koolhydraten geen accurate indicator voor goede kwaliteit.
Het is ook belangrijk te beseffen dat het percentage van een bestanddeel je niet vertelt wat de werkelijke hoeveelheid ervan in het product is. Het zegt alleen iets over het aandeel ten opzichte van de andere bestanddelen.
Zoals je ziet, is het evalueren van de kwaliteit van een product door alleen de proportie koolhydraten uit te rekenen niet een accurate methode. Wat altijd op de eerste plaats moet komen is de kwaliteit van de ingrediënten, dus: is het vlees of de vis geclassificeerd als HFC of PFC? En bevat het vers vlees, gedroogd vlees of vleesmeel?
Aandacht voor kwaliteit
moet altijd voorop staan bij productvergelijking. Het berekenen van de voedingswaardekenmerken kan later worden overwogen, na het beoordelen van de
biobeschikbaarheid
van de ingrediënten.