Biodiversity

Hoe zou de wereld zonder mens zijn?

Een wereld zonder mens: een onvoorstelbare hypothese vanuit het antropocentrische oogpunt op de natuur maar abstract mogelijk dankzij de wetenschap. Dit is bewezen door een recent onderzoek door geleerden van de Aarhus Universiteit (Denemarken). Wat wordt terug gegeven is een portret van een planeet dat meer weg heeft van een enorm wildleven reservaat waar dieren, die nu met uitsterven bedreigd worden, vrij kunnen leven.

Wolven, beren en meer

Het eerste bewijs dat kwam vanuit de studie over hoe de wereld zou zijn zonder de mens is dat Europa zonder menselijke interventie een favoriet leefgebied zou zijn voor elanden, beren en wolven. Dit zou ons echter niet hoeven te verassen: de canine, als voorbeeld, heeft zijn plek gevonden in het Nationale park van Gran Paradiso, waar het met zijn rol als roofdier een positieve invloed heeft op de balans tussen diersoorten.De beer, tot op een paar jaar geleden een natuurlijke inwoner van de Alpen, heeft daarentegen een toevlucht gevonden, van de menselijke occupatie van het land, in de bergen terwijl het ideale karakteristieken heeft voor het leven op vlaktes. Dit aspect wordt duidelijk verklaard door Soren Faurby, coauteur van het onderzoek aan de Deense universiteit: “Een voorbeeld is de bruine beer, welke nu alleen nog maar wordt gevonden in bergachtige gebieden, maar zeer goed zou kunnen leven in de vlakke landschappen, waar het is verdreven dor de mens".

De grote zoogdieren en het paradox van Afrika

Noord en Zuid Amerika samen met Noord Europa bevolkt met de bedreigde dieren van vandaag? Dit zou ons niet alleen een glimp laten opvangen van de mogelijkheid van een wereld zonder de mens maar geeft ook nieuwsgierige bedenkingen van een vrije groei van grote zoogdieren zoals olifanten en neushoorns. Deze dieren zijn nu voornamelijk geconcentreerd in Afrika waar ze zijn uitgegroeid tot excellente symbolen van het Afrikaanse collectieve bewustzijn. In feite zou de aanwezigheid van deze dieren onder de evenaar niet worden beïnvloed door de factoren van het leefbaar maken door de mens maar door de afwezigheid van interventie door de mens, zoals het wordt verklaard door de verantwoordelijke van het onderzoek, Jens-Christian Svenning: “Hier heeft de mens, door meerdere factoren, gefaald om te settelen op de manier waarop het in andere delen van de wereld wel lukte".En hierin is het geldig om een vergelijking te maken tussen vlaktes, de typische plek voor een menselijke nederzetting, en bergen die vanwege de morfologie niet het ideale leefgebied representeren: de plek waarin de mens niet meester is garandeert leefruimte voor andere dieren.