Een echt slimme baas zorgt voor
de gezondheid van de kat, beginnend bij de
voeding. Meestal is het
gedrag van het beestje cryptisch als het om het voorgeschotelde eten gaat, droog voer, nat voer, biologisch enzovoort, Deze ondoorgrondelijke perceptie van smaak kan misschien verklaard worden door een recentelijk onderzoek, uitgevoerd door
AFB International en
Integral Molecular, waarvan de resultaten gepubliceerd zijn op
BMC Neuroscience.
Het onderzoek: een vergelijking van de smaakzin van katten en mensen
Het onderzoek naar de smaakzin van katten had een hoofddoel: de evaluatie van de reactie op bittere smaken van
Tas2r38 en Tas2r43, respectievelijk twee typische smaak receptoren van een kat. Een unieke ‘zekerheid' achter dit onderzoek is dat het voor dit schattige beestje onmogelijk is om zoetigheid waar te nemen. Vanuit deze aanname en door cellen te groeien in een laboratorium, werd er aangenomen dat katten ‘slachtoffers' kunnen zijn van een overmatige perceptie van bittere smaken. Om dit vermoeden te bewijzen hebben onderzoekers de reactie, van de receptoren, getest op samenstellingen die er om bekend staan om zeer zuur te smaken voor mensen: phenylthiocarbamide en 6-n-propylthiouracil, beide hebben een moleculaire structuur dat niet veel verschilt van stoffen die zich in broccoli bevinden, aloÏne, een typische stof voor veel planten en denatonium, de meest bittere samenstelling die we kennen.Een combinatie die zelfs de meeste stoïcijnse eter zou overmeesteren heeft weten te verduidelijken dat: de TAS2R38 receptor veel minder gevoelig is voor phenylthiocarbamide als dit wordt vergeleken met de corresponderende menselijke receptor en het is geheel onverschillig voor 6-n-propylthiouracil. Daarentegen, Tas2r43 werd lichtelijk gestimuleerd door aloïne, dit in tegenstelling tot denatonium. Deze laatste conclusie leverde het bewijs aan wetenschappers:
katten ervaren bittere smaken vele malen sterker dan mensen.
Hoe trekken we katten aan met voedsel? De theoriën van wetenschappers
Dankzij de bevindingen van dit onderzoek verliest de kat de slechte reputatie dat het een moeilijke eter is. Zij beleven een bittere smaak zo veel sterker dan de mens en iets dat voor ons als haast smaakloos kan proeven, kan voor een kat een zeer slechte gastronomische beleving zijn. Wetenschappers geven enige hoop over het toedienen van medicijnen - een echte ramp voor zowel kat als baas – en durven niet uit te sluiten dat het zal lukken om stoffen te creëren die de werking van de
Tas2r43 receptor tegenwerken, om zo medicijnen en eten smakelijker te maken. Ondertussen
blijft de natuurlijke voedingssuggestie van Almo Nature geldig:
nat en
droog voedsel dat zich richt op de strikt vleesetende gewoonten van de kat.